Roślina strączkowa, której ziarna przypominają groch zarówno kształtem jak i smakiem. Jest bardzo popularna na bliskim wschodzie. W krajach arabskich robi się z niej mąkę i przyrządza wiele potraw m.in wykorzystuje się jako dodatek do zup, chleba i makaronów, ponieważ zawarta w niej skrobia jest bardzo lepka. W Libanie i Izraelu jest bazą narodowej potrawy – humus (ugotowana i zmielona razem z tahiną – pastą sezamową
i sokiem z cytryny). Popularna w Indiach i Pakistanie. W Europie jest używana zwłaszcza w kuchni hiszpańskiej i włoskiej. Była używana także w kuchni staropolskiej ale wśród biedniejszych grup społecznych.
Suche nasiona ciecierzycy przyrządza się podobnie jak groch, stosuje się ją jako jarzynę, dodaje do zup i sałatek. W krajach arabskich przysmakiem są prażone ziarna ciecierzycy.
Ciecierzyca zawiera aż 25 % białka
o korzystnym składzie aminokwasowym, dlatego może z powodzeniem zastępować mięso. Jest również bogata w fosfor, potas, większość witamin z grupy B, żelazo i błonnik.
Zawiera więcej żelaza niż fasola. Ugotowane ziarna można także zemleć, wymieszać z oliwą lub innym olejem, przyprawić sokiem z cytryny i czosnkiem. Tak przygotowana pasta smakuje świetnie z pieczywem.
Ta ciekawa roślina dostarcza nam nie tylko nasion. Cennym wzbogaceniem diety są jej kiełki oraz młode pędy i liście, które przygotowuje się podobnie jak szpinak.
Zawiera więcej żelaza niż fasola. Ugotowane ziarna można także zemleć, wymieszać z oliwą lub innym olejem, przyprawić sokiem z cytryny i czosnkiem. Tak przygotowana pasta smakuje świetnie z pieczywem.
Ta ciekawa roślina dostarcza nam nie tylko nasion. Cennym wzbogaceniem diety są jej kiełki oraz młode pędy i liście, które przygotowuje się podobnie jak szpinak.